Wie war de Luussert?

An der Lëtzebuerger Press gouf et ëmmer mol erëm Zäiten, an deenen sech bekricht ginn ass. Et waren haaptsächlech déi zwee grouss Medien, d’Luxemburger Wort (LW) an d’Tageblatt (TB), déi ganz ëffentlech openee geschoss hunn. Ganz perfid ass et ginn, wéi an der Ära Thorn (1975-1979) d’LW op hirer ganz prominenter Säit 3 eng Rubrik agefouert huet, déi den Titel Lénks geluusst gedroen huet. De Luussert, sou huet deen anonymmen Auteur vun där Rubrik ënnerschriwwen, huet mat allen him zur Verfügung stoende Mëttelen a mat heftege Schléi ënner de Rimm op déi Lëtzebuerger Lénk ageschloen.
Hues du schonns héieren … ?

„Hues de schonn um Facebook gelies, datt de Mich sech mam Ketty gepacst huet?“ „Jo, an de Pol huet grad gepost, datt hie Papp ginn ass. Hues de d’Foto vun dem Klenge gesinn? Wéi léiiiif. Nach ganz frësch.“ Déi Informatiounen hätt ee wuel virun enger Dose vu Jore liicht anescht opgeschnaapt, well do huet nach kee vun Instagram, Facebook an deenen anere soziale Medie geschwat. Wann een iwwer déi Evenementer net direkt aus éischter Hand informéiert ginn ass, dann ass een se iwwer d‘Dageszeitung gewuer ginn. A fir esou munchereen ass dat och haut nach de Fall.
Journalismus

Dir kennt en all aus de Mickimausen: de Klischee vum Journalist als „rasender Reporter“, mat engem Trenchcoat an engem Hutt un, an deem sengem Bändchen en Ziedel stécht, op deem „Press“ steet, de Fotoapparat oder de Bic an de Block am Grapp. Natierlech ass et am richtege Liewen net wierklech esou – awer bal.
Nei Weeër, nei Medien

En Atelier protégé deen eng digital Zeitung op Lëtzebuergesch eraus gëtt. Eng Traditiounszeitung déi no méi ewéi 70 Joer alles iwwer de Koup geheit an nei Weeër geet. 3 Journalisten déi mat investigativem Journalismus géint de Populismus virginn, an e Jugendmagasinn dat beweist datt eng Zesummenaarbecht vun zukünftege Journalisten iwwer d‘Landesgrenzen eraus ouni Problemer funktionéiere kann.
An 4 Artikele stelle mir dir 4 nei a modern Forme vu Journalismus fir.
Am permanenten Asaz

Lëtzebuerg zielt de Moment 513 vum Presserot unerkannte Beruffsjournalisten. An deem kuerze Saz leien d’Wierder Journalist a Press dran, ëm déi et an dësem Artikel haaptsächlech geet. Als Journalist mat iwwer 30 Joer Beruffserfarung, als laangjärege President an och Generalsekretär esouwuel vum Presserot wéi och vum Journalisteverband erlaben ech mer haut, déi zwou genannten Institutiounen aus menger Siicht virzestellen.
Kuck emol, wien do päift!

Ouschterméindeg huet den Ouschterhues mol endlech Zäit, e bëssen ze raschten, an och d’Hénger sinn ausser Otem. Si hu sech gutt dru ginn, hu sech den Aa… opgerappt an deene leschte Wochen a kënnen elo mol a Rou e gudde Patt Eeërlikör drénken. Iwwerdeems, wou d’Klibberen sech och erëm den hëlzene Bierg eropgemaach hunn, klëmmt […]
Eng kleng Gemeng am wëlle Weste vum Land

Vill Leit kennen déi scheinbar onendlech laang Haaptstrooss, déi schnouerriicht duerch den Daul, wéi d‘Gemeng vu ville genannt gëtt, féiert. Mir waren der Meenung, de Préizerdaul hätt méi ze bidde wéi dëst, an dofir hu mir eis op de Wee an déi kleng Gemeng am Réidener Kanton gemaach. Als éischt ziele mir e puer Fakten […]
Rendez-vous mat engem liewege Konschtwierk

Fotoen: Marco Mazinni D’Lëtzebuergerin Lynn Schockmel huet eng ganz besonnesch Konschtform perfektionéiert: de Bodypainting. Hei gëtt direkt op d’Haut vun de Modelle gemoolt. Eng lieweg Toile, mat där ee schwätzen a laache kann, déi awer och stonnelaang stoen a leie muss, während se bemoolt gëtt – dat ass, am wouerste Sënn vum Wuert, d’Aarbechtsgrondlag vun […]
Lëtz make art!

Wann een d’Wuert Festival héiert, dann denkt een direkt u Summer, haart Musek, knaschteg Gummisstiwwelen um Camping a virun allem: eng megagäil Zäit. Gutt Vibes gëtt et awer net nëmme vun der Bühn, well Festivalen hunn nach vill méi ze bidden, wéi just Lidder fir matzegröhlen. Wien sech e bëssen an der Zeen auskennt, dee […]
Eng Konscht fir sech: Konscht kafen a verkafen

Am Gespréich mam Konschtgalerist Jean-Paul Schortgen hu mir probéiert, eppes méi iwwer de Konschthandel hei am Land gewuer ze ginn.