De Schreifdësch, fir d’Leit ze empfänken, hunn si bewosst an d’Mëtt vun deenen zwee Ausstellungsraim gestallt. „Ech wëll net wéi den Äffchen am Käfeg direkt um Trottoir sëtzen, do wär ech ze vill ofgelenkt, mee wann d’Leit erakucken an ech se gesinn, da wénken ech hinnen awer frëndlech“, sou d’Julie Reuter. Jee no Artist an Ausstellung, déi an der Reegel all Mount wiesselen, ginn d’Maueren entspriechend ugestrach, fir d’Biller, d’Fotoen oder d’Skulpturen – jee nodeem wat grad ausgestallt gëtt – besser ervirzehiewen. Et hätt kee Sënn, eng Ausstellung méi laang ze exposéiere wéi ee Mount, well et zum Schluss méi lues geet mam Verkaf. „Déi Leit, déi mega interesséiert sinn, kommen zimmlech direkt eran a kafen. An déi, déi se verpasst hunn, kënnen et ëmmer nach – och no der Ausstellung – aus eisem Stock kafen“, erkläert si. Momentan ass an der Reuter Bausch Art Gallery eng Duo-Show mam Titel „CLASSIQUE“ vun de franséische Kënschtler Valentin Van der Meulen a Pascal Vilcollet, déi sech zu Paräis en Atelier deelen, ze gesinn. Dës Expo kann ee vum 14. November bis de 14. Dezember besichen a se leeft parallel zur Art Week.

Mee wéi kënnt een dann eigentlech op d’Iddi, fir eng Galerie ze grënnen? Dat war eng Konsequenz vun der deemoleger Situatioun a vläicht eng verréckt Iddi, seet d’Julie Reuter, woubäi si se elo net méi sou verréckt fënnt. Zu Paräis huet si Arts plastiques a Konschtgeschicht studéiert an nach e puer Masteren nogeluecht, ënner anerem am „Marché de l’art“ an an den „Négociations à l’internationale“. „Wann een zu Paräis studéiert, kritt een immens vill mat, ënner anerem am Kader vun deene ville Konschtfoiren an de ville Galerien.“ Hei huet si villes gesinn an huet och verstanen, wéi de Marché an de Commerce vun der Konscht funktionéiert.

Zeréck zu Lëtzebuerg ass si direkt bei d’Galerie Nosbaum-Reding um Fëschmaart komm, wou si fënnef Joer laang dem Alex Reding – Grënner vun der Art Week – seng Assistentin war. Och do huet si villes bäi- a kenne geléiert, virun allem och Kënschtler a Sammler an huet konnten hiert Netzwierk ausbauen. Mee no fënnef Joer wollt si eppes Neies maachen an ass Coordinatrice vun de Stater Muséeë ginn. „Do hunn ech alleguerten d’Direkteren an d’Ekippe vun den Associatioune kenne geléiert.“ Dunn huet si fir de City Musée geschafft, huet Ausstellungen organiséiert an ass vun der Stad Lëtzebuerg gefrot ginn, fir de Konschtpräis Robert Schuman ze kuratéieren. Do huet si gemierkt, datt si am Fong gären direkt mat Kënschtler zesummeschafft. Hire CDD ass zu där Zäit ausgelaf an du koum déi – wéi si seet – verréckten Iddi mat der eegener Galerie.

„Julie, firwat méchs du dann net einfach deng eege Galerie op?“, huet hire Mann si deemools gefrot. Am Dezember 2021 war et du sou wäit, an d’Galerie huet hir Dieren opgemaach. „Anscheinend sinn ech awer verréckt“, seet d’Julie Reuter, „well elo hu mer d’Galerie.“ Eng Plaz an der Stad ze fannen, war net schwéier, wann net déi dramatesch Loyere wieren. Mee och do hunn se sech gutt ugeluecht. Trotzdeem bleift et en deiere Posten, sou d’Galeristin.